სანადირო გლუვლულიანი ცეცხლსასროლი იარაღისათვის განკუთვნილი საბრძოლო მასალის სამართლებრივი კვალიფიკაცია: ერთი გადაწყვეტილება სასამართლო პრაქტიკიდან

ავტორები

DOI:

https://doi.org/10.52340/lm.2022.02.07

საკვანძო სიტყვები:

Ammunition, Hunting, Smooth-bore, Firearms, Legal Qualification

ანოტაცია

საქართველო იმ სახელმწიფოთა რიცხვს ეკუთვნის, სადაც ცეცხლსასროლი იარაღი თავისუფალი სამოქალაქო ბრუნვიდან ამოღებულია, ხოლო გარკვეული კატეგორიის ცეცხლსასროლი იარაღის შენახვის ან ტარების უფლებით შეძენა, შესაძლებელია მხოლოდ შსს მომსახურების სააგენტოს მიერ გაცემული სპეციალური ნებართვის საფუძველზე. იარაღის რეგისტრაციის შემდეგ შესაძლებელია ამ იარაღისათვის განკუთვნილი საბრძოლო მასალის შეძენაც. 1999 წლის 22 ივლისს მიღებული იქნა ახალი სისხლის სამართლის კოდექსი, რომლის 236-ე მუხლმა არაერთხელ განიცადა ცვლილება. სისხლის სამართლის კოდექსის მოქმედი რედაქციის თანახმად, 236-ე მუხლის სათაური ასეთი ფორმულირებითაა ჩამოყალიბებული: „ცეცხლსასროლი იარაღის (გარდა სანადირო გლუვლულიანი ცეცხლსასროლი იარაღისა (თოფისა), საბრძოლო მასალის, ფეთქებადი ნივთიერების ან ასაფეთქებელი მოწყობილობის მართლსაწინააღმდეგო შეძენა, შენახვა, ტარება, დამზადება, გადაზიდვა, გადაგზავნა ან გასაღება“, თუმცა სანადირო გლუვლულიან ცეცხლსასროლ იარაღთან ერთად მუხლის სათაურში ნახსენები არაა მისთვის განკუთვნილი საბრძოლო მასალა, რაც გარკვეულ პრობლემას ქმნის ქმედების სამართლებრივი კვალიფიკაციის თვალსაზრისით. აღნიშნულ საკითხზე მნიშვნელოვანია სასამართლო პრაქტიკის ანალიზი, თუ რამდენად გამართულია ამ მუხლის შინაარსი და როგორ ხდება მისი პრაქტიკაში გამოყენება.

ავტორის ბიოგრაფია

გიორგი ძინძიბაძე

გრიგოლ რობაქიძის სახელობის უნივერსიტეტის დოქტორანტი

წყაროები

ლეკვეიშვილი მ., თოდუა ნ., მამულაშვილი გ., სისხლის სამართლის კერძო ნაწილი, წიგნი I, მე-4 გამოცემა, თბილისი, 2011, 589.

იხ., საქართველოს კანონი „იარაღის შესახებ“.

თბილისის საქალაქო სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა საგამოძიებო, წინასასამართლო სხდომისა და არსებითი განხილვის კოლეგიის 2018 წლის 09 ოქტომბრის №1/2----18 განაჩენი.

თბილისის სააპელაციო სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატის 2019 წლის 26 თებერვლის №1ბ/1486-18 განაჩენი.

საქართველოს უზენაესი სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატის 2019 წლის 15 ოქტომბრის №302აპ-19 განჩინება.

თბილისის საქალაქო სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა საგამოძიებო, წინასასამართლო სხდომისა და არსებითი განხილვის კოლეგიის 2019 წლის 02 ივლისის №1/2503-19 განაჩენი.

ქუთაისის საქალაქო სასამართლოს 2018 წლის 12 ოქტომბრის №1/329-18 განაჩენი.

ქუთაისის სააპელაციო სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატის 2019 წლის 03 ივნისის №№1/ბ-736 განაჩენი.

საქართველოს უზენაესი სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატის 2010 წლის 19 მარტის №769აპ-09 განჩინება.

საქართველოს უზენაესი სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატის 2010 წლის 22 თებერვლის განჩინება №797აპ-09.

საქართველოს უზენაესი სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატის 2017 წლის 30 ივნისის განჩინება №2კ-4აპ-17.

საქართველოს უზენაესი სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატის 2010 წლის 20 აპრილის განჩინება №45-აპ-10.

ლეკვეიშვილი მ., თოდუა ნ., მამულაშვილი გ., სისხლის სამართლის კერძო ნაწილი, წიგნი I, მე–4 გამოცემა, თბილისი, 2011, 595.

საქართველოს კანონი „იარაღის შესახებ“, მე-15 და მე–16 მუხლები.

Методика решения вопросов о принадлежности обьектов к ручному стрелковому огнестрельному оружию, их исправности и пригодности к стрельбе, Утверждена межведомственным научно-методическим советом в области судебной экспертизы при межведомственной комиссии по вопросам судебно-экспертной деятельности при совете безопасности республики Беларусь, Беларусь, 25.06.2008, Протокол № 5, 7.

თბილისის საქალაქო სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა საგამოძიებო, წინასასამართლო სხდომისა და არსებითი განხილვის კოლეგიის 2018 წლის 09 ოქტომბრის №1/2----18 განაჩენი.

ქუთაისის საქალაქო სასამართლოს 2018 წლის 12 ოქტომბრის №1/329-18 განაჩენი.

ქუთაისის სააპელაციო სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატის 2019 წლის 03 ივნისის №№1/ბ-736 განაჩენი.

თბილისის საქალაქო სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა საგამოძიებო, წინასასამართლო სხდომისა და არსებითი განხილვის კოლეგიის 2019 წლის 02 ივლისის №1/2503-19 განაჩენი.

საქართველოს უზენაესი სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატის 2019 წლის 15 ოქტომბრის №302აპ-19 განჩინება.

ნაჭყებია გ., სისხლის სამართლის მეცნიერების საგანი, თბილისი, 1998, 132.

საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის სისხლის სამართლის კოდექსის 238-ე მუხლი.

ლეკვეიშვილი მ., თოდუა ნ., მამულაშვილი გ., სისხლის სამართლის კერძო ნაწილი, წიგნი I, მე-4 გამოცემა, თბილისი, 2011, 590.

Уголовный кодекс Российской Федерации, 222-ე მუხლის I ნაწილი, 2019 წლის 06 ივნისის მდგომარეობით

Уголовный кодекс Республики Беларусь, 295-ე მუხლის მე–2 ნაწილი, 2019 წლის 09 ივლისის მდგომარეობით

Criminal Code of the Republic of Moldova, 290-ე მუხლის პირველი ნაწილი, 2018 წლის 15 თებერვლის მდგომარეობით

Firearms-Control Legislation and Policy: European Union,

<https://www.loc.gov/law/help/firearms-control/eu.php>

National firearms Act Handbook, U.S. Department of Justice, Bureau of Alcohol, Firearms and Explosives, ATF E-Publication, 2009, 5.

იხ., საქართველოს კანონი „იარაღის შესახებ“.

საქართველოს ადმინისტრაციულ სამართალდარღვევათა კოდექსის 180-ე მუხლი.

Ph.D. Candidate at Grigol Robakidze University. orcid.org/0000-0003-3167-6436.

ჩამოტვირთვები

გამოქვეყნებული

2021-07-15

როგორ უნდა ციტირება

Giorgi Dzindzibadze. (2021). სანადირო გლუვლულიანი ცეცხლსასროლი იარაღისათვის განკუთვნილი საბრძოლო მასალის სამართლებრივი კვალიფიკაცია: ერთი გადაწყვეტილება სასამართლო პრაქტიკიდან. ჟურნალი &quot;სამართლის მეთოდები&Quot;, 1(4). https://doi.org/10.52340/lm.2022.02.07

გამოცემა

სექცია

სტატიები